zondag 13 juni 2010

Melinda, de antiporno Cowgirl

Deze bijdrage beschrijft hoe sommige vrouwen denken over al die mannen die om de zoveel tijd toch even de hand aan zichzelf schijnen te moeten slaan met behulp van -tegenwoordig veelal internet - sexfilmpjes.

Al meer dan een jaar worden op deze site allerlei perspectieven beschreven op het verschijnsel seks en de complexiteit ervan. Enerzijds zou het een doorgang kunnen bieden naar spirituele verbondenheid, maar vaak is de seksuele beleving heel wat minder verheven, soms plat en soms zelfs vernederend en respectloos.

Daarom dan nu ook aandacht voor de werkwijze van Melinda, de Antiporno Cowgirl. Melinda is een vrouw die op de meest onverwachte momenten, maar toch vooral in de avonden en weekenden op haar paard door de steden van Nederland trekt.
Ze is in het bezit van een magische lasso die haar in staat stelt dwars door buren heen te werpen. Tevens heeft zij een fijngevoelig neusje ontwikkeld voor pornoconsumerende mannen. Zelf spreekt ze van een intuïtief pornoneusje.

Als zij dan op haar stoere ros, met geheven neus, door de Nederlandse straten rijdt pakt ze regelmatig haar lasso om na wat behendige draaibewegingen in de lucht, deze dwars in een woning te werpen naar een man die achter zijn PC zit met zijn hand om zijn erectiele stijverd. Zij grijpt hem dan vast en sleurt hem mee naar buiten om hem vervolgens in de aanhanger achter haar paard te gooien, vaak nog met de broek over de knieën.

Als zij er dan een tiental heeft verzameld dan brengt zij deze naar haar achtertuin waar een bijzondere wasstraat is te vinden. Deze mannen worden dan door deze eftelingachtige spoelmachine heen getrokken waarin vele tientallen kleine masturberende poppetjes zeepsop staan te spuiten. Zodra ze er uit zijn krijgen ze van Melinda een sjaaltje met daarop vrolijk rukkende mannetjes waarna ze te voet huiswaarts keren.

Alle pornorukkers van Nederland opgelet: Melinda's pornoneusje kan je altijd verraden.

maandag 15 maart 2010

Je Erectie Wegademen

In de tekst 'Erectie Tolerantie' wordt gesproken over de voordelen van het leren ontwikkelen van de vaardigheid om met een erectie te kunnen omgaan zonder dat het je bewustzijn meteen volledig genitaliseert, of richting je erectie trekt.

Een methode waardoor je geestelijke vibratie minder afhankelijk kan worden van de hoeveelheid bloed in je penis kan zijn het leren om je erectie als het ware weg te ademen. Op deze manier wordt het mogelijk om uit de bewustzijnsverlagende geile wolk te komen en weer in te tunen op een hoger bewustzijnsplateau.



De manier waar ik over spreek is doeltreffend en simpel tegelijkertijd: zodra je merkt dat je een erectie hebt en eigenlijk geen zin hebt om je energetische bewustzijnsaandacht daarop te richten kun je de energie omhoog trekken via de ademhaling. Door de diep-brede ademhaling toe te passen - niet alleen diep (richting buik), maar ook in de breedte (longen uitzetten) - richt je je aandacht op een ander deel van je lichaam.

De Chinezen gebruiken een indeling in 5 elementen: vuur, aarde, metaal, water en hout. Volgens sommigen wordt de seksuele energie vooral opgeslagen in het element aarde. Om de stroom van energie verder door te zetten is het wijselijk om het volgende element in te zetten in de cyclus en dat is het element metaal dat gekoppeld is aan de longen.

Ook vanuit dit perspectief gezien lijken de longen uitermate geschikt om de seksuele energie verder te begeleiden, dan wel ter versterking van de algehele energie (waarbij de energie minder genitaal wordt), dan wel ter transformatie waarbij het seksuele element naar een hoger platform wordt getild.

Graag hoor ik ervaringen van mensen met het wegademen van je erectie.


- Sommigen kennen wel de dansvorm rondom de vijf elementen. Deze dansvorm gebruikt volgens de website van Femke Bloem niet de chinese vijf elementen maar de alchemistische elementen: aarde, vuur, water, lucht en ether (lucht en ether worden geruild tegen het hout en het metaal van de Chinezen).

- De gebruikte illustratie heb ik overgenomen van J. Reinders

zaterdag 13 maart 2010

Het Biologische Instinct Perspectief

Seksualiteit kun je op allerlei niveaus beleven. In dit artikel wordt aandacht besteed aan het zeer klinische en droge biologische perspectief dat vooral maar één doel heeft, namelijk de voortplanting. Alle andere redenen om seks te hebben is vanuit het puur-biologische voortplantingsperspectief niet interessant.

Je hoort wel eens mensen klagen over het gebrek aan zin van vrouwen die de menopauze hebben, of hoe het toch komt dat het wel lijkt alsof mannen altijd wel zin hebben in seks.

Vanuit het biologische programma dat vooral gericht is op het overdragen van genetisch materiaal is het simpelweg niet zinvol om seks te hebben zodra je geen eicellen meer hebt en geen kinderen meer kunt krijgen. Verder is het ook niet zinvol om seks te hebben op momenten dat je niets zinvols kunt doen met sperma. Tijdens de menstruatie dus, maar ook tijdens de periodes dat je eicel nog niet op reis is en er geen versmelting kan plaatsvinden.

Mannen lijken zo geprogrammeerd dat ze met hun zaad hun hele leven lang in principe voor nageslacht zouden kunnen zorgen. Op die manier hebben ze dan meestal ook wel zin in seks, want je weet het immers maar nooit of je zaad tot voortplanting kan leiden. Het sperma kan zich niet bezighouden met de status van de vrouw waar het in terechtkomt.

Biologisch gezien zijn pubermeisjes ook in staat tot voortplanting waardoor ze theoretisch ook zaad willen ontvangen om hun genen te kunnen doorgeven.

Gelukkig zijn we meer dan alleen wandelende biologische voortplantingsmachines en kunnen we ook om andere redenen seksualiteit met elkaar beleven. Misschien is het echter wel zo dat we wel wat meer moeite moeten doen om niet terug te vallen tot alleen het biologische niveau.

maandag 11 januari 2010

De Vrouw die een Punt Zet.

We hebben het al eens eerder gehad over bepaalde uitdrukkingen, neem nu 'a dirty mind is a joy forever' in Bewustwording van Genitale Taal. Dit keer wil ik wat spelen met de uitdrukking 'een punt zetten'.

Zover ik het weet betekent 'een punt zetten' ongeveer zoiets als 'scoren' in de zin van dat je 'er even op kan' of hoe je het ook allemaal noemen wilt (al googlend valt het niet mee veel te vinden met 'een punt zetten' in deze betekenis; ik heb wel wat gevonden in een forum uit 2004: wat versta je onder neuken/seks/vrijen). Het lijkt me dat over het algemeen dit soort opmerkingen gemaakt worden door mannen.

Het leuke aan de opmerking 'even een punt zetten' is wel dat het woord 'punt' er in voorkomt. De punt tref je nogal eens aan en wel aan het einde van een zin. Hierdoor is de punt ook een mooi symbool voor het afmaken of het einde van iets. Als een man een punt gezet heeft dan zou je de daad van het klaarkomen als het ware ook kunnen zien als de punt achter het vrijen.

Via deze punt-zet-actie komen we dan uit op een vanzelfsprekendheid die eigenlijk weinig besproken wordt, namelijk dat het seksspel vaak over is als mannen hun zaad hebben geloosd. Een Sexscene eindigt dan ook regelmatig zodra een man zijn kwakje trots heeft uitgespoten (of slapjes heeft laten druppelen).

Puur biologisch gezien klopt dat natuurlijk helemaal: de voortplantingsdaad is afgerond zodra het zaad in de vrouw is beland. Het heeft dan weinig zin om nog verder door te gaan. Ook is het niet zinvol om te stoppen voordat het sperma gevloeid heeft.

Maar omdat we tegenwoordig toch zelden echt seks hebben om kinderen te krijgen is deze biologische reden om het klaarkomen van de man te zien als de punt achter de seksuele interactie niet meer echt geldig.

Laatst lukte het me even om me het perspectief van de vrouw voor te stellen. Zij kunnen eigenlijk nooit echt een punt zetten. Het is altijd pas afgelopen zodra die man klaar is gekomen. Wanneer maakt een vrouw het nou mee dat alles klaar en afgelopen is zodra zij een orgasme heeft gehad?

Stel je eens voor: een vrouw komt genietend klaar mede door het liefdevolle werk van een man en vervolgens staat de vrouw op, gaat douchen en de man trekt ook weer zijn kleren aan zonder dat hijzelf is klaargekomen. Dat is toch bijna onvoorstelbaar?

Op de een of andere manier lijkt de vrouw zelden de macht te hebben om zelf een einde te maken aan seks. Haar orgasme - als die er al is - is niet voldoende. Zij is bijna altijd afhankelijk van de man die moet klaarkomen. Soms hoor je wel eens verhalen van vrouwen die dan maar even snel die pijptruc uit de kast halen om er maar vanaf te zijn, of de man even laten rampetampen met dezelfde reden.

De vrouw lijkt in het seksuele spel gedoemd om te accepteren dat de man eigenlijk de hoofdrol speelt omdat hij de macht heeft om te bepalen wanneer het over is.

Een man móet immers toch klaarkomen anders zou hij gek worden of misschien zouden zijn testikels ontploffen? Of is deze hele manier van denken een voortvloeisel uit de biologische voortplantingsdaad en is het misschien ook wel eens een idee om in het kader van de gelijkheid tussen man en vrouw ook eens af en toe te stoppen nadat de vrouw een punt heeft gezet door klaar te komen?

Dat zou me wat zijn: mannen die zonder zeuren hun stijve piemel weer in de broek doen zonder gespoten te hebben. Het zou bij vrouwen wel de indruk achterlaten dat ze een sterke geest hebben en niet automatisch moeten klaarkomen bij iedere vrijpartij, maar is het ook maar een beetje realistisch?

Laat eventuele reacties horen!

maandag 17 augustus 2009

De Sexuele Wormenstapel

Ooit heb ik eens een boek gelezen van een zekere Robert A. Monroe. Deze meneer beweerde dat hij het vermogen had om uit zijn lichaam te treden wanneer hij dat wilde en vervolgens ook nog eens op onderzoek uit kon gaan. In het kader van dit project dat zich richt op de studie van de verstoringen tussen mannen en vrouwen, waarbij ook de beleving van seksualiteit een belangrijke rol speelt, kan het onderstaande een interessant beeld vormen.

Het gaat er niet zozeer om of je werkelijk gelooft dat dit mogelijk is. Het doel is eerder om het idee over te brengen van wat hij ontdekte.

Tijdens één van zijn reizen voelde hij plotseling een sterk verlangen naar seksuele vereniging. Dat waar hij dan naar toe getrokken wordt is mij altijd bijgebleven. Ik citeer uit het boek 'Astrale Reizen' van Robert Monroe, pagina's 103-104:

"Eén van de belangrijkste voorbeelden vond op een avond plaats, toen ik uit het fysieke lichaam rolde. Voordat ik me van het tweede lichaam los kon maken kwam er een overweldigend verlangen naar seksuele vereniging in me op.....De beweging was snel en kort. Toen ik in staat was om waar te nemen, ontdekte ik dat ik een paar meter van een enorme stapel kronkelende vormen afstond.

Hij reikte omhoog en helde voor zover ik kon zien naar achteren over. Naar rechts en naar links strekte hij zich in de verte uit. Het herinnerde mij erg aan door elkaar kronkelende grote viswormen op de bodem van een blik, nadat ze daar een nacht gelegen hadden.

De beweging was continu, duizenden door elkaar heen en op elkaar, iedere natte glibberige vorm door de andere in de stapel heenkronkelend, op zoek, proberend iets te doen...maar nooit bevrediging bereikend.

Drie waarnemingsschokken raakten mij tegelijkertijd. De vormen waren geen wormen maar mensen! Ten tweede de ongelooflijke verbazingwekkende straling van mannelijke en vrouwelijke seksualiteit, die uit deze kolkende massa voortkwam. Ten derde, fysiek waren ze allemaal dood.

Ik wilde me omdraaien en wegrennen, maar een ander deel van me hield me op mijn plaats. Ik kalmeerde uiteindelijk genoeg om analytisch te worden. Wilde ik meedoen? Mijn hele wezen schudde van afweer. Van het seksuele verlangen, dat ik enkele momenten daarvoor zo belangrijk had gevonden, bleef niets over. Ik had het sterke idee dat het weer terug zou komen, maar niet in die mate dat het al mijn gedachten en daden zou beheersen.

In deze vlaag van bewustzijn spelde er een andere emotie door me heen - intens mededogen voor hen die in deze golvende massa vastzaten. Voor hen die zo gericht waren op de bevrediging van seksuele behoeften, dat ze zich van een ander bestaan niet bewust waren. Ik was kwaad op het systeem dat op deze onderdrukkende vervormende manier de situatie voor mij kon creëren. Waren dit de afdankertjes van het menselijk proces, die eeuwig zo zouden moeten blijven?

Ik bewoog me langzaam naar voren en stopte dicht bij de rand van de stapel. Het waren mannelijke en vrouwelijke lichamen, ze hadden alle vormen en maten en glommen van het vocht. Een naakt harig been van de stapel, ik greep het bij de voet en trok eraan...het been duwde blind tegen stapel aan in een poging om dieper in de kloppende massa door te dringen. Ik trok er nog harder aan en probeerde grip op de met zweet bedekte enkel te houden.

Langzaam kon ik duidelijk de rest van het lichaam van de stapel trekken. Het was een man, klein van postuur, donkerharig, fijne gelaatstrekken en van een onbepaalde leeftijd. Hij lag daar op zijn buik, terwijl zijn armen en benen als die van een krab bewogen. Hij wilde zich in de stapel terugtrekken, zich duidelijk bewust van het feit dat ik zijn voet vasthield en hem ervan probeerde te weerhouden.

Ik kon hem gemakkelijk op zijn plaats houden, boog me voorover en schreeuwde in zijn oor: "Hé, ik wil met je praten. Houd je eens een moment stil."

Er was niet de minste aanduiding dat hij me gehoord had. Zijn gezicht was gefixeerd, een gloed van verwachting spreidde zich erover uit. Hij probeerde nog terug te gaan. Ik hield hem op zijn plaats en vroeg me af wat ik zou doen.

Ik probeerde een andere benadering. "Het zijn de smerissen, het is de politie, ze plegen een overval, je moet hier wegwezen!"

Ik wachtte op een antwoord, maar er kwam niets. Ik kon hem niet de uitstraling verschaffen die zijn aandacht zou trekken. Ik liet zijn voet los en hij kroop in de massa terug. Hij werd door de beweging opgeslurpt. Ik draaide me droevig om, zocht naar mijn fysieke identiteit en keerde zonder moeilijkheden terug.

Vanaf dat moment had ik een techniek om ieder oppervlakkig seksueel verlangen te beheersen. Ik hoef maar aan deze kronkelende gedachtenloze menselijke stapel te denken. Dat was genoeg."

woensdag 12 augustus 2009

Mechanische Ochtendgeilheid

ALGEMENE INTRODUCTIE
Het uiteindelijke streven van dit project is het benoemen van zoveel mogelijk elementen die een rol kunnen spelen in de verstoringen tussen mannen en vrouwen, en bovendien de mogelijke verstoringen die aanwezig zijn in de omgang met seksualiteit door mannen en vrouwen.

Het idee daarachter is dat door jezelf bewust te laten worden van bepaalde verschijnselen je zelf de kracht kan ontwikkelen om er iets aan te wijzigen. Sommige patronen zijn soms zó diep genesteld in ons systeem dat het erg moeilijk kan zijn ze aan te pakken. Soms dienen er eerst allerlei andere 'gedachtevormen' aangepakt te worden voordat iets werkelijk aangepast kan worden.

Het werk van het veellagige ontgiften van de relatie tussen man en vrouw is geen eenvoudige opgave, maar een ware opgave voor de werkelijke doorzetter die streeft naar heling van de schade die in alle voorgaande generaties is aangericht.

DE MECHANISCHE OCHTENDGEILHEID
Veel mannen worden in de ochtend wakker met een erectie, die we vroeger op school wel eens ODOL noemden, wat dan staat voor Ontzettend Dikke Ochtend Lul. Als je alleen bent dan kun je daar allerlei dingen mee doen of gewoon aan iets anders denken waardoor hij verdwijnt. Als een man naast een vrouw wakker wordt kan het nogal eens gebeuren dat hij in een bepaalde geile stemming terechtkomt en dan zin heeft om te vrijen.

Binnen dit project wordt gestreefd naar het ontwikkelen van een vorm van seksualiteit die verder gaat dan alleen lustbevrediging. Het is echter maar de vraag in hoeverre de vroege ochtenderectie en ochtendgeilheid echt leidt tot meer dan genitale seks dat vooral gericht is op het lozen van zaad.

Op zich is het streven naar zaadlozing een redelijke, alleen is het de vraag of deze drijfveer ook zo prettig wordt ervaren door de partner. In Plichtmatig Vrijen spreek ik over de effecten die het vrijen met deze achtergrond kan hebben op een relatie.

Maar wat moet je dan? Stel je wordt wakker en je bent geil en hebt zin in seks en je hebt er ook nog eens de tijd voor, maar je partner heeft er eigenlijk 's ochtends helemaal niet zo'n trek in. Wat zijn dan de mogelijkheden?

1. Je gaat aan de masturbatie (stilletjes op de w.c. of in de badkamer of naast je partner in bed)
2. Je probeert aan iets compleet anders te denken waardoor de geilheid uitdooft.
3. Je probeert je genitale verlangen om te zetten naar een variant waarbij ook het hart een rol speelt, waarbij je niet zozeer gericht bent op een zaadlozing, maar ook ruimte schept om liefdevol intiem bij elkaar te zijn. De seksuele beleving kan daardoor intenser, voller en 'multichakraler' worden. Het streven om je te verbinden met je partner kan zich dan ook energetisch uiten, zonder dat er sprake hoeft te zijn van enige coïtaal geneuk.
4. Je mediteert eerst zelfstandig je trillingsgetal omhoog waardoor er meer ruimte is voor bewustzijn en je minder het mechanische slachtoffer bent van onbewust gestuurde lustbevrediging.
5. Je hebt zelf zin en daarom ga je gewoon vrijen met je vriendin, of ze nou zin heeft of niet. Onder het motto: Als ze echt van je houdt dan vrijt ze met je, wanneer jij wilt.

Het kan zinvol zijn om bij een ochtendgeilheid te weten dat je net uit de nacht komt waarbij je vaak even tijd nodig hebt om energetisch weer te herstellen. Het trillingsniveau van je systeem kan in de ochtend nogal laag zijn waardoor je je ook op een lager niveau verbindt met degene die naast je ligt. Als je even de tijd neemt om je ademhaling diep en breed te laten worden kan je ook beter met je gehele systeem contact leggen met je partner en niet alleen met je stijve pik.



zie ook:
- Ochtenderectie: ook bij jou
- Ochtenderectie

dinsdag 11 augustus 2009

Plichtmatig Vrijen

Als je het hebt over verstoorde patronen tussen mannen en vrouwen met betrekking tot relaties en seksualiteit dan is het onderwerp 'plichtmatig vrijen' ook interessant om even onder de loep te nemen.

Ik veronderstel dat er ergens tijdens een relatie momenten voorkomen dat er vooral door vrouwen het gevoel ontstaat dat ze eigenlijk helemaal niet zo'n zin hebben om te vrijen, maar dat dan toch maar doen.

Dit verschijnsel lijkt wellicht onschuldig maar als je het bekijkt vanuit een ander perspectief is het misschien helemaal niet zo onschuldig. Laten we er eens verder naar kijken.

Het doel van dit project is het analyseren van verstoringen tussen mannen en vrouwen op de meest subtiele niveaus. Via het bewustmaken van bepaalde verschijnselen en het vervolgens aanbieden van alternatieven kunnen bepaalde ongezonde patronen aangepakt worden.

Een kenmerk van een gezonde ideale seksuele verhouding tussen mannen en vrouwen is dat op geen enkele manier de emotie 'angst' een rol speelt. Als een vrouw besluit om haar benen dan maar te openen voor een man terwijl ze eigenlijk geen zin heeft in seks dan kan het zijn dat daar een bepaalde angst aan ten grondslag ligt, namelijk: 'Stel ik doe het niet dan voldoe ik misschien niet als vrouw, kan ik zijn behoeftes niet bevredigen en uiteindelijk zoekt hij dan wel een andere vrouw die wél altijd zin heeft.'

Naast deze vorm van verlatingsangst als reden om de man zijn gang te laten gaan, zou er ook nog de twijfel kunnen ontstaan met betrekking tot de eigen seksualiteit: is het niet raar dat ik geen zin heb om te vrijen terwijl ik toch zoveel van hem houd? Laat ik dan toch maar meevrijen om te laten zien dat ik echt van hem houd.

De verlatingsangst en de zelftwijfel zijn niet echt emoties die bevorderlijk zijn voor je eigen energetische huishouding. Het ontkennen of negeren van je eigen gevoelens is over het algemeen niet een aanpak die op de lange termijn gezond is.

Maarja, wat moet je anders? Is er een manier om af te komen van dit plichtmatig vrijen? Moet je misschien je toevlucht gaan nemen tot allerlei seksuele speeltjes of misschien moet je samen op allerlei andere plekken de seks gaan bedrijven?

Een mogelijke oplossingsrichting zou te vinden kunnen zijn in het verder ontginnen van de gevoelens die optreden: stel je hebt een partner waar je ook mee kunt praten over dit soort zaken. Je vertelt dan gewoon dat er momenten zijn van plichtmatig vrijen die eigenlijk gevoed worden door verlatingsangst en zelftwijfel.

Wellicht is er wel sprake van vooral genitale seks waardoor het gevoel van afstand juist wordt vergroot door samen te vrijen. Wellicht heeft de vrouw het gevoel alsof ze vooral wordt gebruikt om de man te kunnen laten klaarkomen op een manier die te vergelijken is met het gebruik van een opblaaspop? In hoeverre is er nog sprake van een hartsverbinding? Is er nog zoiets als echte intimiteit? Kun je ook nog fijn bij elkaar liggen en elkaar strelen zonder dat er weer zonodig zaad moet vloeien? Is het plichtmatig vrijen werkelijk een uiting van het houden van elkaar?

Schroom niet om reacties te geven.

Zie ook:
Ze Smacht naar mijn Stijve (augustus 2009)
Door te Vrijen de Afstand Vergroten (juni 2009)
Duurzame Lust van Stephan Sanders (juni 2009)