De Sexuele Wormenstapel

Ooit heb ik eens een boek gelezen van een zekere Robert A. Monroe. Deze meneer beweerde dat hij het vermogen had om uit zijn lichaam te treden wanneer hij dat wilde en vervolgens ook nog eens op onderzoek uit kon gaan. In het kader van dit project dat zich richt op de studie van de verstoringen tussen mannen en vrouwen, waarbij ook de beleving van seksualiteit een belangrijke rol speelt, kan het onderstaande een interessant beeld vormen.

Het gaat er niet zozeer om of je werkelijk gelooft dat dit mogelijk is. Het doel is eerder om het idee over te brengen van wat hij ontdekte.

Tijdens één van zijn reizen voelde hij plotseling een sterk verlangen naar seksuele vereniging. Dat waar hij dan naar toe getrokken wordt is mij altijd bijgebleven. Ik citeer uit het boek 'Astrale Reizen' van Robert Monroe, pagina's 103-104:

"Eén van de belangrijkste voorbeelden vond op een avond plaats, toen ik uit het fysieke lichaam rolde. Voordat ik me van het tweede lichaam los kon maken kwam er een overweldigend verlangen naar seksuele vereniging in me op.....De beweging was snel en kort. Toen ik in staat was om waar te nemen, ontdekte ik dat ik een paar meter van een enorme stapel kronkelende vormen afstond.

Hij reikte omhoog en helde voor zover ik kon zien naar achteren over. Naar rechts en naar links strekte hij zich in de verte uit. Het herinnerde mij erg aan door elkaar kronkelende grote viswormen op de bodem van een blik, nadat ze daar een nacht gelegen hadden.

De beweging was continu, duizenden door elkaar heen en op elkaar, iedere natte glibberige vorm door de andere in de stapel heenkronkelend, op zoek, proberend iets te doen...maar nooit bevrediging bereikend.

Drie waarnemingsschokken raakten mij tegelijkertijd. De vormen waren geen wormen maar mensen! Ten tweede de ongelooflijke verbazingwekkende straling van mannelijke en vrouwelijke seksualiteit, die uit deze kolkende massa voortkwam. Ten derde, fysiek waren ze allemaal dood.

Ik wilde me omdraaien en wegrennen, maar een ander deel van me hield me op mijn plaats. Ik kalmeerde uiteindelijk genoeg om analytisch te worden. Wilde ik meedoen? Mijn hele wezen schudde van afweer. Van het seksuele verlangen, dat ik enkele momenten daarvoor zo belangrijk had gevonden, bleef niets over. Ik had het sterke idee dat het weer terug zou komen, maar niet in die mate dat het al mijn gedachten en daden zou beheersen.

In deze vlaag van bewustzijn spelde er een andere emotie door me heen - intens mededogen voor hen die in deze golvende massa vastzaten. Voor hen die zo gericht waren op de bevrediging van seksuele behoeften, dat ze zich van een ander bestaan niet bewust waren. Ik was kwaad op het systeem dat op deze onderdrukkende vervormende manier de situatie voor mij kon creëren. Waren dit de afdankertjes van het menselijk proces, die eeuwig zo zouden moeten blijven?

Ik bewoog me langzaam naar voren en stopte dicht bij de rand van de stapel. Het waren mannelijke en vrouwelijke lichamen, ze hadden alle vormen en maten en glommen van het vocht. Een naakt harig been van de stapel, ik greep het bij de voet en trok eraan...het been duwde blind tegen stapel aan in een poging om dieper in de kloppende massa door te dringen. Ik trok er nog harder aan en probeerde grip op de met zweet bedekte enkel te houden.

Langzaam kon ik duidelijk de rest van het lichaam van de stapel trekken. Het was een man, klein van postuur, donkerharig, fijne gelaatstrekken en van een onbepaalde leeftijd. Hij lag daar op zijn buik, terwijl zijn armen en benen als die van een krab bewogen. Hij wilde zich in de stapel terugtrekken, zich duidelijk bewust van het feit dat ik zijn voet vasthield en hem ervan probeerde te weerhouden.

Ik kon hem gemakkelijk op zijn plaats houden, boog me voorover en schreeuwde in zijn oor: "Hé, ik wil met je praten. Houd je eens een moment stil."

Er was niet de minste aanduiding dat hij me gehoord had. Zijn gezicht was gefixeerd, een gloed van verwachting spreidde zich erover uit. Hij probeerde nog terug te gaan. Ik hield hem op zijn plaats en vroeg me af wat ik zou doen.

Ik probeerde een andere benadering. "Het zijn de smerissen, het is de politie, ze plegen een overval, je moet hier wegwezen!"

Ik wachtte op een antwoord, maar er kwam niets. Ik kon hem niet de uitstraling verschaffen die zijn aandacht zou trekken. Ik liet zijn voet los en hij kroop in de massa terug. Hij werd door de beweging opgeslurpt. Ik draaide me droevig om, zocht naar mijn fysieke identiteit en keerde zonder moeilijkheden terug.

Vanaf dat moment had ik een techniek om ieder oppervlakkig seksueel verlangen te beheersen. Ik hoef maar aan deze kronkelende gedachtenloze menselijke stapel te denken. Dat was genoeg."

Mechanische Ochtendgeilheid

ALGEMENE INTRODUCTIE
Het uiteindelijke streven van dit project is het benoemen van zoveel mogelijk elementen die een rol kunnen spelen in de verstoringen tussen mannen en vrouwen, en bovendien de mogelijke verstoringen die aanwezig zijn in de omgang met seksualiteit door mannen en vrouwen.

Het idee daarachter is dat door jezelf bewust te laten worden van bepaalde verschijnselen je zelf de kracht kan ontwikkelen om er iets aan te wijzigen. Sommige patronen zijn soms zó diep genesteld in ons systeem dat het erg moeilijk kan zijn ze aan te pakken. Soms dienen er eerst allerlei andere 'gedachtevormen' aangepakt te worden voordat iets werkelijk aangepast kan worden.

Het werk van het veellagige ontgiften van de relatie tussen man en vrouw is geen eenvoudige opgave, maar een ware opgave voor de werkelijke doorzetter die streeft naar heling van de schade die in alle voorgaande generaties is aangericht.

DE MECHANISCHE OCHTENDGEILHEID
Veel mannen worden in de ochtend wakker met een erectie, die we vroeger op school wel eens ODOL noemden, wat dan staat voor Ontzettend Dikke Ochtend Lul. Als je alleen bent dan kun je daar allerlei dingen mee doen of gewoon aan iets anders denken waardoor hij verdwijnt. Als een man naast een vrouw wakker wordt kan het nogal eens gebeuren dat hij in een bepaalde geile stemming terechtkomt en dan zin heeft om te vrijen.

Binnen dit project wordt gestreefd naar het ontwikkelen van een vorm van seksualiteit die verder gaat dan alleen lustbevrediging. Het is echter maar de vraag in hoeverre de vroege ochtenderectie en ochtendgeilheid echt leidt tot meer dan genitale seks dat vooral gericht is op het lozen van zaad.

Op zich is het streven naar zaadlozing een redelijke, alleen is het de vraag of deze drijfveer ook zo prettig wordt ervaren door de partner. In Plichtmatig Vrijen spreek ik over de effecten die het vrijen met deze achtergrond kan hebben op een relatie.

Maar wat moet je dan? Stel je wordt wakker en je bent geil en hebt zin in seks en je hebt er ook nog eens de tijd voor, maar je partner heeft er eigenlijk 's ochtends helemaal niet zo'n trek in. Wat zijn dan de mogelijkheden?

1. Je gaat aan de masturbatie (stilletjes op de w.c. of in de badkamer of naast je partner in bed)
2. Je probeert aan iets compleet anders te denken waardoor de geilheid uitdooft.
3. Je probeert je genitale verlangen om te zetten naar een variant waarbij ook het hart een rol speelt, waarbij je niet zozeer gericht bent op een zaadlozing, maar ook ruimte schept om liefdevol intiem bij elkaar te zijn. De seksuele beleving kan daardoor intenser, voller en 'multichakraler' worden. Het streven om je te verbinden met je partner kan zich dan ook energetisch uiten, zonder dat er sprake hoeft te zijn van enige coïtaal geneuk.
4. Je mediteert eerst zelfstandig je trillingsgetal omhoog waardoor er meer ruimte is voor bewustzijn en je minder het mechanische slachtoffer bent van onbewust gestuurde lustbevrediging.
5. Je hebt zelf zin en daarom ga je gewoon vrijen met je vriendin, of ze nou zin heeft of niet. Onder het motto: Als ze echt van je houdt dan vrijt ze met je, wanneer jij wilt.

Het kan zinvol zijn om bij een ochtendgeilheid te weten dat je net uit de nacht komt waarbij je vaak even tijd nodig hebt om energetisch weer te herstellen. Het trillingsniveau van je systeem kan in de ochtend nogal laag zijn waardoor je je ook op een lager niveau verbindt met degene die naast je ligt. Als je even de tijd neemt om je ademhaling diep en breed te laten worden kan je ook beter met je gehele systeem contact leggen met je partner en niet alleen met je stijve pik.



zie ook:
- Ochtenderectie: ook bij jou
- Ochtenderectie

Plichtmatig Vrijen

Als je het hebt over verstoorde patronen tussen mannen en vrouwen met betrekking tot relaties en seksualiteit dan is het onderwerp 'plichtmatig vrijen' ook interessant om even onder de loep te nemen.

Ik veronderstel dat er ergens tijdens een relatie momenten voorkomen dat er vooral door vrouwen het gevoel ontstaat dat ze eigenlijk helemaal niet zo'n zin hebben om te vrijen, maar dat dan toch maar doen.

Dit verschijnsel lijkt wellicht onschuldig maar als je het bekijkt vanuit een ander perspectief is het misschien helemaal niet zo onschuldig. Laten we er eens verder naar kijken.

Het doel van dit project is het analyseren van verstoringen tussen mannen en vrouwen op de meest subtiele niveaus. Via het bewustmaken van bepaalde verschijnselen en het vervolgens aanbieden van alternatieven kunnen bepaalde ongezonde patronen aangepakt worden.

Een kenmerk van een gezonde ideale seksuele verhouding tussen mannen en vrouwen is dat op geen enkele manier de emotie 'angst' een rol speelt. Als een vrouw besluit om haar benen dan maar te openen voor een man terwijl ze eigenlijk geen zin heeft in seks dan kan het zijn dat daar een bepaalde angst aan ten grondslag ligt, namelijk: 'Stel ik doe het niet dan voldoe ik misschien niet als vrouw, kan ik zijn behoeftes niet bevredigen en uiteindelijk zoekt hij dan wel een andere vrouw die wél altijd zin heeft.'

Naast deze vorm van verlatingsangst als reden om de man zijn gang te laten gaan, zou er ook nog de twijfel kunnen ontstaan met betrekking tot de eigen seksualiteit: is het niet raar dat ik geen zin heb om te vrijen terwijl ik toch zoveel van hem houd? Laat ik dan toch maar meevrijen om te laten zien dat ik echt van hem houd.

De verlatingsangst en de zelftwijfel zijn niet echt emoties die bevorderlijk zijn voor je eigen energetische huishouding. Het ontkennen of negeren van je eigen gevoelens is over het algemeen niet een aanpak die op de lange termijn gezond is.

Maarja, wat moet je anders? Is er een manier om af te komen van dit plichtmatig vrijen? Moet je misschien je toevlucht gaan nemen tot allerlei seksuele speeltjes of misschien moet je samen op allerlei andere plekken de seks gaan bedrijven?

Een mogelijke oplossingsrichting zou te vinden kunnen zijn in het verder ontginnen van de gevoelens die optreden: stel je hebt een partner waar je ook mee kunt praten over dit soort zaken. Je vertelt dan gewoon dat er momenten zijn van plichtmatig vrijen die eigenlijk gevoed worden door verlatingsangst en zelftwijfel.

Wellicht is er wel sprake van vooral genitale seks waardoor het gevoel van afstand juist wordt vergroot door samen te vrijen. Wellicht heeft de vrouw het gevoel alsof ze vooral wordt gebruikt om de man te kunnen laten klaarkomen op een manier die te vergelijken is met het gebruik van een opblaaspop? In hoeverre is er nog sprake van een hartsverbinding? Is er nog zoiets als echte intimiteit? Kun je ook nog fijn bij elkaar liggen en elkaar strelen zonder dat er weer zonodig zaad moet vloeien? Is het plichtmatig vrijen werkelijk een uiting van het houden van elkaar?

Schroom niet om reacties te geven.

Zie ook:
Ze Smacht naar mijn Stijve (augustus 2009)
Door te Vrijen de Afstand Vergroten (juni 2009)
Duurzame Lust van Stephan Sanders (juni 2009)

Ze smacht naar mijn Stijve

In de loop van dit project zijn al allerlei gedachtevormen aan bod geweest met betrekking tot de beleving van de seksualiteit door mannen en vrouwen. Enkele thema's die aan bod zijn geweest zijn bijvoorbeeld 'hartsbewustzijn en masturbatiezucht', erectietolerantie en het verschijnsel dat je juist door te vrijen de afstand kunt vergroten tussen man en vrouw.

Vandaag wilde ik aandacht schenken aan een bepaalde gedachte die ook zo zijn aanhang heeft binnen de mannelijke beleving, namelijk: 'Mijn vriendin is altijd gek op mijn Erectie', of nog in het algemener: vrouwen worden altijd erg enthousiast van mijn erectie. Ik verwen ze ermee; het maakt ze 'nat' en ze genieten ervan als ik met mijn stijve lul in ze op en neer pomp.

Als je als man dit idee in je systeem hebt dan kan dat makkelijk leiden tot het idee dat je vrouwen écht denkt te verwennen door vaak coïtale seks met ze te hebben. De mogelijkheid bestaat echter dat je misschien dan wel zelf erg trots bent op je erectie en er geil door wordt, maar dat vrouwen er niet altijd even gecharmeerd van zijn.

De kans is aanwezig dat die stijve penis vooral bij jezelf het idee oproept dat iedere vrouw het geweldig vindt om hem in haar te hebben, maar dat het ook wel eens zo zou kunnen zijn dat je het vooral zelf erg lekker vindt om in een vrouw op en neer te bewegen om uiteindelijk haar te verrassen met je zaad en de daad te beëindigen.

Misschien zijn er veel momenten waarop de erectie vooral je eigen verlangen activeert om seks te hebben, maar dat een vrouw er eigenlijk helemaal niet zo'n trek in heeft. Dat ze wellicht soms zelfs het gevoel kan krijgen dat je in plaats van je eigen hand de vagina van de vrouw gebruikt om klaar te komen.

Zoals bij alle onderwerpen die binnen dit project aan bod komen zijn er geen algemeen geldende principes. Er zijn vast ook allerlei momenten waarop de vrouw wel degelijk zin heeft om een stijve penis in haar te hebben, maar het kan ook verstandig zijn om de gedachte toe te laten dat het vaak eerder een fantasie is dat een vrouw zo gek is op een erectie dan dat het werkelijk zo is.

Vaak kan het juist een trigger zijn voor gedachten als 'Oh jé, we moeten weer'.